Oferta rynkowa suplementów diety to blisko 15 tys. różnych preparatów (ich liczba stale rośnie!), które mają nie tylko pomóc wzmocnić organizm i uchronić go przed infekcjami, ale też m.in. dodać na energii, poprawić stan cery, zredukować zbędne kilogramy czy zniwelować skutki – często wykreowanych przez producentów suplementów – schorzeń. Polacy chętnie korzystają z tej oferty. W dodatku tylko 17 proc. badanych przed rozpoczęciem suplementacji konsultuje się z lekarzem lub farmaceutą.
W większości przypadków Polacy suplementują się w ciemno. Ponad połowa badanych (51,3 proc.) wybierając suplementy diety, samodzielnie decyduje o zakupie i przyjmowaniu potrzebnego preparatu. Zaledwie 44 proc. uważnie czyta ulotkę, a 27 proc. zwraca szczególną uwagę na ewentualne interakcje z innymi przyjmowanymi lekami i zażywanymi już innymi suplementami.
– To niepokojące dane – twierdzi Tomasz Styk, dietetyk i współzałożyciel firmy Sundose. Według niego suplementacja na własną rękę, bez dobrania składu preparatu do rzeczywistych potrzeb organizmu, może nieść ze sobą poważne konsekwencje zdrowotne; w skrajnych przypadkach może przyczynić się także do zgonu. – Nadmierne przyjmowanie witamin – a o te wzbogaconych jest już wiele produktów żywnościowych, jak np. soki czy płatki śniadaniowe – może wywołać hiperwitaminozę – przestrzega nasz rozmówca.
Dla przykładu, długotrwałe nadmierne spożywanie witaminy A (ok. 30 mg/dobę przy normie 1 mg/dobę) objawia się m.in. utratą apetytu, osłabieniem mięśni, zaburzeniami pracy serca, nerek i ośrodkowego układu nerwowego, może nawet prowadzić do powstania nowotworów. W przypadku kobiet w ciąży nawet niewielki nadmiar witaminy A jest czynnikiem wywołującym wady w rozwoju płodu. Z kolei przyjmowanie witaminy C w dawkach większych niż zalecana (powyżej 2 g/dobę dla osoby dorosłej) sprzyja powstawaniu kamieni nerkowych i może powodować różnego rodzaju dolegliwości ze strony układu pokarmowego, takie jak nudności, biegunki, bóle brzucha. - Niedopuszczalne jest samodzielne przyjmowanie suplementów diety w przypadku chorób przewlekłych, np. w chorobach tarczycy, i w trakcie zaleconej farmakoterapii – tłumaczy Tomasz Styk.