StoryEditor
Rynek i trendy
30.12.2022 00:00

Marki K-beauty szukają kolejnych nisz w Europie i w Ameryce Północnej

Koreańskie firmy kosmetyczne rozpoczęły prace lokalizacyjne w Europie i Ameryce Północnej. Do tej pory koreańskie firmy kosmetyczne starały się penetrować azjatycki rynek kosmetyczny, ale teraz zaczynają kierować się na światowy rynek kosmetyków. Analitycy twierdzą, że koreańskie firmy kosmetyczne będą w stanie zwiększyć swoje zyski, jeśli zmniejszą swoją zależność od chińskiego rynku.

Marki K-beauty poszukują nowych rynków zbytu i intensyfikują działania promocyjne w Europie i USA. Dla przykładu, należąca do Shinsegae International marka luksusowych kosmetyków Poiret wsparła produkcję 3. sezonu serialu Netflix „Emily in Paris” jako sponsor lokowania produktu (PPL). Serial zajmuje obecnie pierwsze miejsce w kategorii programów telewizyjnych Netflix na całym świecie, i po raz pierwszy marka K-beauty została wymieniona jako oficjalny sponsor słynnego programu poza Azją.

Poiret to niezależna marka kosmetyczna założona przez Shinsegae International w marcu ubiegłego roku, uprzednio "Paul Poiret", przejęty przez Shinsegae w ubiegłym roku i przeformatowany na brand urodowy. Obecnie nowa marka ma łącznie cztery sklepy w Korei, a w przyszłym roku planuje otworzyć sklep w domu towarowym w Paryżu. Shinsegae International ma na celu przekształcenie Poiret w globalną markę luksusową; w tym celu większość produktów Poiret jest produkowana za granicą, na przykład we Włoszech i Szwajcarii. Za ich produkcję odpowiadają również globalne firmy, takie jak Intercos.

Spadki sprzedaży w Chinach

Koreańskie firmy kosmetyczne ze względu na wysokie tempo wzrostu koncentrują się na Europie i Ameryce Północnej. Według Koreańskiej Służby Celnej, wartość koreańskich kosmetyków wyeksportowanych do Chin w okresie od stycznia do listopada 2022 r. wyniosła 2,9 mld dolarów, co oznacza spadek o 24 proc. rok do roku. Chiny nadal mają duży udział w koreańskim eksporcie kosmetyków, ale eksperci branżowi przewidują, że udział Chin będzie się stopniowo zmniejszał ze względu na wzrost sprzedaży rodzimych produktów w Chinach. Amorepacific postawił również na penetrację rynku e-commerce w Ameryce Północnej. Koreański gigant kosmetyczny skupił się na promocji swojej marki, a teraz chce zarabiać na sprzedaży swoich produktów w sklepach internetowych, takich jak Amazon.

Wzrosty w Ameryce i na rynkach europejskich

W rezultacie od trzeciego kwartału tego roku sprzedaż Amorepacific w Ameryce Północnej i Europie wzrosła odpowiednio o 97 procent i 60 procent w porównaniu z tym samym okresem 2021 roku. Firma LG Household & Health Care również zapukała do drzwi rynku kosmetyków w Ameryce Północnej, przejmując prawa biznesowe do „Physiogel”, a w przyszłym roku planuje wejść na rynek kosmetyków kolorowych. W tym celu LG Household & Health Care przejęło w kwietniu lokalną markę kosmetyków The Crème Shop. W szczególności zaczęła sprzedawać artykuły gospodarstwa domowego, takie jak detergenty, w Avon Official Mall, swojej północnoamerykańskiej filii, i umacnia swoją pozycję marki lifestylowej wykraczającej poza produkty do pielęgnacji urody.

Przyszłość rynku K-beauty

Ocenia się, że europejski rynek produktów K-beauty rozwinie się z CAGR na poziomie 11,96 proc w okresie od 2022 do 2030 r. Wzrost rynku regionalnego jest głównie przypisywany takim czynnikom, jak przeniesienie preferencji na produkty kosmetycznych zawierające składniki postrzegane jako bardziej organiczne oraz zwiększone zapotrzebowanie na produkty stanowiące receptury naturalne.

Czytaj także: Trzy kluczowe trendy w pielęgnacji skóry na targach Cosmoprof Asia Singapore 2022

ZOBACZ KOMENTARZE (0)
StoryEditor
Rynek i trendy
22.04.2025 12:35
Guardian: Tanie perfumy podbijają brytyjski rynek – co druga osoba kupiła zapachowy „dupe”
Shutterstock

Na brytyjskim rynku perfum pojawił się nowy trend, który dynamicznie zyskuje popularność – tzw. „dupe scents”, czyli tańsze odpowiedniki znanych luksusowych zapachów. Jeden z takich zapachów przypomina perfumy Baccarat Rouge 540 warte 355 funtów, a inny – Penhaligon’s Halfeti za 215 funtów. Tymczasem ceny ich imitacji zaczynają się już od 5 funtów. Według badań aż połowa brytyjskich konsumentów przyznaje, że kupiła tego typu produkt, a 33 proc. zadeklarowało chęć ponownego zakupu.

Zjawisko zyskało popularność głównie dzięki mediom społecznościowym – na TikToku hasztag #perfumedupe ma tysiące wpisów. Jednak za atrakcyjną ceną często kryją się kontrowersje prawne. Producenci oryginalnych perfum coraz częściej zwracają się do prawników o porady, jak bronić swoich formuł przed kopiowaniem. W niektórych przypadkach konkurencyjne firmy pytają nawet, jak legalnie stworzyć perfumowy „dupe”. Niestety, jak podkreślają eksperci, ochrona zapachu w świetle brytyjskiego prawa jest niemal niemożliwa – zapachów nie da się jednoznacznie opisać graficznie, a więc nie można ich zarejestrować jako znak towarowy.

Ochrony nie daje także prawo patentowe. Jak wyjaśnia Eloise Harding z kancelarii Mishcon de Reya w rozmowie z brytyjskim Guardianem, perfumy rzadko spełniają warunek „kroku wynalazczego”, niezbędnego do uzyskania patentu. Co więcej, nawet gdyby taki patent został przyznany, po 20 latach formuła staje się publiczna. Tymczasem producenci tańszych wersji perfum coraz częściej sięgają po techniki takie jak chromatografia gazowa-spektrometria mas (GCMS), by rozłożyć oryginalne zapachy na czynniki pierwsze i stworzyć ich tańsze kopie – często z użyciem mniej szlachetnych składników.

Rynek perfum w Wielkiej Brytanii osiągnął wartość 1,74 miliarda funtów w 2024 roku, a według prognoz firmy badawczej Mintel do 2029 roku przekroczy 2 miliardy. W ankiecie przeprowadzonej wśród 1 435 osób, aż 18 proc. tych, którzy jeszcze nie kupili „dupe perfum”, przyznało, że są nimi zainteresowani. Ekspertka Mintel, Dionne Officer, zauważa, że młodsze pokolenia, wychowane w czasach kryzysów gospodarczych i wszechobecnego fast fashion, nie widzą nic złego w kupowaniu imitacji. Wręcz przeciwnie – umiejętność znalezienia okazji i tańszej wersji luksusu postrzegana jest dziś jako przejaw sprytu, a nie wstydliwego kompromisu.

ZOBACZ KOMENTARZE (0)
StoryEditor
Rynek i trendy
22.04.2025 09:35
Wzrost wartości perfum wycofanych z rynku – rynek kolekcjonerski profesjonalizuje się
Valeria Boltneva via Pexels

Rynek perfum vintage i wycofanych z produkcji rozwija się dynamicznie, mimo braku oficjalnych danych dotyczących jego wielkości. Mathieu Iannarilli, paryski handlarz rzadkimi zapachami, od 2007 roku specjalizuje się w poszukiwaniu unikalnych flakonów dla klientów gotowych zapłacić od 150 euro do ponad 3 000 euro za butelkę.

Jak donosi Financial Times, osoby wierne jednemu zapachowi, po jego wycofaniu czują się „osierocone zapachowo” i są gotowe na wiele, by odzyskać swoją olfaktoryczną tożsamość. Na eBayu można znaleźć ponad 50 000 wyników po wpisaniu hasła „discontinued fragrances”, a ceny potrafią być astronomiczne – Tom Ford Amber Absolute kosztuje nawet 4 300 dolarów, a Vivienne Westwood Boudoir – 2 784 dolary.

Jednym z czynników napędzających ten rynek są tzw. „flankery”, czyli limitowane wariacje klasycznych zapachów. Dla kolekcjonerów stanowią one nie lada gratkę – np. Estée Lauder Sensuous Noir z 2008 roku osiąga na eBayu cenę 265 funtów, a Thierry Mugler A*Men Pure Malt z 2009 roku przekracza 600 funtów. Do wzrostu cen przyczyniają się również zakończenia licencji zapachowych lub bankructwa marek – ceny perfum marek takich jak Vivienne Westwood czy Stella McCartney potroiły się po ich wycofaniu z rynku perfumeryjnego.

Ceny vintage’owych zapachów są windowane również przez prestiż i historię producentów. Klasyki od marek takich jak Guerlain są poszukiwane zarówno przez osoby, które chcą je nosić, jak i kolekcjonerów. Flakon Guerlain Djedi może osiągnąć wartość ponad 3 000 euro. Co więcej, zapotrzebowanie nie ogranicza się do segmentu luksusowego – przykładem może być Ultima II Sheer Scent od Revlon, który od 1990 roku pozostaje ulubionym zapachem matki krytyka mody FT, Alexandra Fury’ego, mimo że został wycofany z produkcji już na początku lat 2000.

Zmiany w regulacjach unijnych dotyczących składników kosmetycznych również miały wpływ na rynek – od początku lat 2000 wiele zapachów zostało przeformułowanych, często ku niezadowoleniu wiernych użytkowników. W efekcie rośnie popyt na starsze wersje tych samych perfum. Aimee Majoros, kolekcjonerka zapachów z Nowego Jorku, wspomina, że jej butelka Mitsouko Guerlain z lat 70. pachnie zupełnie inaczej – i lepiej – niż obecna wersja. „Najlepszy zapach, jaki kiedykolwiek poczułam, to próbka L’Air du Temps od Nina Ricci z lat 60.” – dodaje. W społeczności miłośników perfum frustracja związana z reformulacjami jest zjawiskiem powszechnym.

ZOBACZ KOMENTARZE (0)
23. kwiecień 2025 21:52