StoryEditor
Rynek i trendy
24.04.2018 00:00

Innowacyjne rozwiązania sprawiają, że prace domowe stają się przyjemniejsze

W XXI wieku, kiedy cyfryzacja zagościła praktycznie w każdej dziedzinie życia, konsumenci wciąż zmagają się z codziennymi obowiązkami domowymi. W rankingu najmniej lubianych prac domowych, zdecydowanym liderem pozostaje prasowanie. Na liście znajdziemy również  pranie, które mimo że nie należy do bardzo złożonych czynności, przez wielu konsumentów postrzegane jest jako mało przyjemne, pochłaniające czas, a nawet nudne. Chyba, że chodzi o użytkowników kapsułek do prania, którzy znacznie rzadziej niż inni konsumenci uznają pranie za nielubianą czynność domową.

Na zlecenie Procter & Gamble, firma Bilendi przeprowadziła europejskie badanie konsumenckie, którego celem było zgromadzenie spostrzeżeń respondentów w zakresie codziennych prac domowych. Według pozyskanych danych, najwięcej respondentów z Europy wskazało, że prasowanie (38 proc.) i sprzątanie kuchni (35 proc.) to najbardziej złożone obowiązki domowe, z jakimi musimy się mierzyć. Ankietowani stwierdzili, że prace te są czasochłonne i do ukończenia wymagają podjęcia wielu kroków.

Pranie oceniane jest przez Europejczyków jako zajęcie proste (89 proc.), choć niezbyt przyjemne: blisko połowa uczestników badania zgodziła się, że robienie prania jest nudne i czasochłonne, zaś jedna osoba na trzy przyznała się do znaczącej niechęci do wykonywania tej czynności. Nadal, blisko 40 proc. respondentów nie powierzyłoby tego zadania komukolwiek innemu, a 36 proc. uczestników badania z Polski ma zaufanie w tej kwestii jedynie do partnera.   

Co więcej, 90 proc. badanych podczas robienia prania ma różne obawy. Wśród nich można wymienić wątpliwości, czy plamy zostaną skutecznie usunięte (63 proc.), czy kolory pozostaną intensywne (43 proc.), czy też biel dalej będzie nieskazitelna (39 proc.). Polscy respondenci jako główne obawy związane z praniem podają efektywne usuwanie plam (61 proc.) oraz blaknięcie kolorów (51 proc.).

Blisko połowa kobiet i 1/3 mężczyzn skupia swoją uwagę na dbaniu o nieskazitelność bieli, ale jeśli chodzi o czas poświęcany na pranie, to więcej mężczyzn (11 proc.) przyznaje, że zajmowanie się tym zadaniem trwa zbyt długo – tą kwestią przejmuje się jedynie 6 proc. kobiet. Choć większość konsumentów martwi się o to, że plamy nie zejdą w czasie prania, 70 proc. z nich twierdzi, że już wcześniej zetknęło się z tym problemem przy okazji robienia przepierek.

Sytuacja diametralnie zmienia się, kiedy w kontekście prania mówimy o korzystaniu z kapsułek. Niemal wszyscy (96 proc.) konsumenci, którzy w badaniu P&G wypróbowali kapsułki Ariel 3 w 1 twierdzą, że to najprostszy i najprzyjemniejszy sposób na poradzenie sobie z praniem. Według badanych jest to rozwiązanie, dzięki któremu ubrania dalej będą wyglądać jak nowe (78 proc.), kolory pozostaną intensywne (76 proc.), a cały proces będzie przyjemny (92 proc.) i prosty (93 proc.).

Ponadto połowa respondentów korzystających z kapsułek przyznaje, że nie musi się już więcej borykać z trudnym dozowaniem detergentu podczas robienia prania. Ponad 2/3 użytkowników kapsułek rzadko kiedy miewa jakieś kłopoty w związku z praniem, a są wśród nich też tacy, którzy nigdy ich nie mają.

Badanie potwierdziło, że niechęć do prac domowych nie bierze się z powodu konkretnego zadania, tylko ze sposobu radzenia sobie z nim. Większość osób, które już korzystają z kapsułek do prania  wskazała to rozwiązanie jako najlepszy wybór podczas rozwiązywania wszystkich problemów związanych z praniem wymienionych na liście. Wśród nich znalazło się dopilnowanie, by ubrania dalej wyglądały jak nowe, zachowanie intensywnych kolorów oraz sprawienie, by cały proces przebiegał łatwo i przyjemnie. Polscy konsumenci doceniają kapsułki do prania przede wszystkim ze względu na łatwość w dozowaniu (62 proc.) oraz minimalizowanie ryzyka rozsypania lub rozlania detergentu (67 proc.).

*Dane konsumenckie zostały zgromadzone za pośrednictwem ankiety przeprowadzonej on-line na próbie reprezentatywnej dla danego kraju. Badanie przeprowadzono wśród osób z grupy wiekowej 18-64 lat na 6 rynkach (Wielka Brytania, Francja, Niemcy, Rumunia, Hiszpania i Polska). Ankieta została zlecona przez P&G Fabric Care na potrzeby marki Ariel oraz przeprowadzona przez firmę Bilendi w czerwcu 2017 roku.

ZOBACZ KOMENTARZE (0)
StoryEditor
Rynek i trendy
22.04.2025 12:35
Guardian: Tanie perfumy podbijają brytyjski rynek – co druga osoba kupiła zapachowy „dupe”
Shutterstock

Na brytyjskim rynku perfum pojawił się nowy trend, który dynamicznie zyskuje popularność – tzw. „dupe scents”, czyli tańsze odpowiedniki znanych luksusowych zapachów. Jeden z takich zapachów przypomina perfumy Baccarat Rouge 540 warte 355 funtów, a inny – Penhaligon’s Halfeti za 215 funtów. Tymczasem ceny ich imitacji zaczynają się już od 5 funtów. Według badań aż połowa brytyjskich konsumentów przyznaje, że kupiła tego typu produkt, a 33 proc. zadeklarowało chęć ponownego zakupu.

Zjawisko zyskało popularność głównie dzięki mediom społecznościowym – na TikToku hasztag #perfumedupe ma tysiące wpisów. Jednak za atrakcyjną ceną często kryją się kontrowersje prawne. Producenci oryginalnych perfum coraz częściej zwracają się do prawników o porady, jak bronić swoich formuł przed kopiowaniem. W niektórych przypadkach konkurencyjne firmy pytają nawet, jak legalnie stworzyć perfumowy „dupe”. Niestety, jak podkreślają eksperci, ochrona zapachu w świetle brytyjskiego prawa jest niemal niemożliwa – zapachów nie da się jednoznacznie opisać graficznie, a więc nie można ich zarejestrować jako znak towarowy.

Ochrony nie daje także prawo patentowe. Jak wyjaśnia Eloise Harding z kancelarii Mishcon de Reya w rozmowie z brytyjskim Guardianem, perfumy rzadko spełniają warunek „kroku wynalazczego”, niezbędnego do uzyskania patentu. Co więcej, nawet gdyby taki patent został przyznany, po 20 latach formuła staje się publiczna. Tymczasem producenci tańszych wersji perfum coraz częściej sięgają po techniki takie jak chromatografia gazowa-spektrometria mas (GCMS), by rozłożyć oryginalne zapachy na czynniki pierwsze i stworzyć ich tańsze kopie – często z użyciem mniej szlachetnych składników.

Rynek perfum w Wielkiej Brytanii osiągnął wartość 1,74 miliarda funtów w 2024 roku, a według prognoz firmy badawczej Mintel do 2029 roku przekroczy 2 miliardy. W ankiecie przeprowadzonej wśród 1 435 osób, aż 18 proc. tych, którzy jeszcze nie kupili „dupe perfum”, przyznało, że są nimi zainteresowani. Ekspertka Mintel, Dionne Officer, zauważa, że młodsze pokolenia, wychowane w czasach kryzysów gospodarczych i wszechobecnego fast fashion, nie widzą nic złego w kupowaniu imitacji. Wręcz przeciwnie – umiejętność znalezienia okazji i tańszej wersji luksusu postrzegana jest dziś jako przejaw sprytu, a nie wstydliwego kompromisu.

ZOBACZ KOMENTARZE (0)
StoryEditor
Rynek i trendy
22.04.2025 09:35
Wzrost wartości perfum wycofanych z rynku – rynek kolekcjonerski profesjonalizuje się
Valeria Boltneva via Pexels

Rynek perfum vintage i wycofanych z produkcji rozwija się dynamicznie, mimo braku oficjalnych danych dotyczących jego wielkości. Mathieu Iannarilli, paryski handlarz rzadkimi zapachami, od 2007 roku specjalizuje się w poszukiwaniu unikalnych flakonów dla klientów gotowych zapłacić od 150 euro do ponad 3 000 euro za butelkę.

Jak donosi Financial Times, osoby wierne jednemu zapachowi, po jego wycofaniu czują się „osierocone zapachowo” i są gotowe na wiele, by odzyskać swoją olfaktoryczną tożsamość. Na eBayu można znaleźć ponad 50 000 wyników po wpisaniu hasła „discontinued fragrances”, a ceny potrafią być astronomiczne – Tom Ford Amber Absolute kosztuje nawet 4 300 dolarów, a Vivienne Westwood Boudoir – 2 784 dolary.

Jednym z czynników napędzających ten rynek są tzw. „flankery”, czyli limitowane wariacje klasycznych zapachów. Dla kolekcjonerów stanowią one nie lada gratkę – np. Estée Lauder Sensuous Noir z 2008 roku osiąga na eBayu cenę 265 funtów, a Thierry Mugler A*Men Pure Malt z 2009 roku przekracza 600 funtów. Do wzrostu cen przyczyniają się również zakończenia licencji zapachowych lub bankructwa marek – ceny perfum marek takich jak Vivienne Westwood czy Stella McCartney potroiły się po ich wycofaniu z rynku perfumeryjnego.

Ceny vintage’owych zapachów są windowane również przez prestiż i historię producentów. Klasyki od marek takich jak Guerlain są poszukiwane zarówno przez osoby, które chcą je nosić, jak i kolekcjonerów. Flakon Guerlain Djedi może osiągnąć wartość ponad 3 000 euro. Co więcej, zapotrzebowanie nie ogranicza się do segmentu luksusowego – przykładem może być Ultima II Sheer Scent od Revlon, który od 1990 roku pozostaje ulubionym zapachem matki krytyka mody FT, Alexandra Fury’ego, mimo że został wycofany z produkcji już na początku lat 2000.

Zmiany w regulacjach unijnych dotyczących składników kosmetycznych również miały wpływ na rynek – od początku lat 2000 wiele zapachów zostało przeformułowanych, często ku niezadowoleniu wiernych użytkowników. W efekcie rośnie popyt na starsze wersje tych samych perfum. Aimee Majoros, kolekcjonerka zapachów z Nowego Jorku, wspomina, że jej butelka Mitsouko Guerlain z lat 70. pachnie zupełnie inaczej – i lepiej – niż obecna wersja. „Najlepszy zapach, jaki kiedykolwiek poczułam, to próbka L’Air du Temps od Nina Ricci z lat 60.” – dodaje. W społeczności miłośników perfum frustracja związana z reformulacjami jest zjawiskiem powszechnym.

ZOBACZ KOMENTARZE (0)
24. kwiecień 2025 18:55