StoryEditor
Rynek i trendy
14.01.2019 00:00

Brytyjczycy wydają mniej - słabe wyniki sprzedaży świątecznego sezonu

Brytyjscy detaliści doświadczyli najgorszego sezonu świątecznego w roku 2018 od czasu kryzysu finansowego dziesięć lat temu, ponieważ ostrożność w wydatkach mieszkańców Wysp zmusiła głównych graczy na rynku do obniżenia cen.

Na konsumpcję gospodarstw domowych w Wielkiej Brytanii wpływa niepewność i związana z Brexitem - wyjściem z Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej zaplanowanym na 29 marca. Część Brytyjczyków ograniczyła wydatki w listopadzie, by zaoszczędzić na zakupy na koniec roku. Jednak nie udało się nadrobić tych zaległości  i sektor detaliczny w Wielkiej Brytanii ucierpiał podczas ostatnich świąt.

Marks & Spencer odnotował nowy kwartalny spadek sprzedaży zarówno w sektorze odzieży, jak i żywności. W sieci domów towarowych John Lewis, duży popyt na produkty kosmetyczne i modę kobiecą pozwolił zwiększyć sprzedaż, ale marże pozostają pod presją "w niezwykle konkurencyjnym środowisku cenowym". Menedżer sklepu, Paula Nickolds, wspomniała, że promocje są o 20 proc. do 30 proc. wyższe niż w 2017 roku.

W Debenhams, numer dwa domu towarowego w Wielkiej Brytanii, dyrektor generalny Sergio Bucher powiedział, że grupa musiałaby zaoszczędzić 80 mln funtów (88,6 mln euro), aby uniknąć pogorszenia rentowności po obniżeniu cen.  - Rynek jako całość był bardzo, bardzo konkurencyjny" - powiedział dziennikarzom.

Tesco, największy detaliczny supermarket w Wielkiej Brytanii, był jednym z niewielu świątecznych zwycięzców w branży, z 125 tysiącami klientów więcej niż w okresie świątecznym 2017 roku. Natomiast jego rywale Sainsbury's i Morrisons zanotowali niższe niż oczekiwano wyprzedaże świąteczne i ucierpieli przez konkurencję z niemieckich sklepów dyskontowych Aldi i Lidl.

Globalna stagnacja świąt pokazuje, że perspektywy gospodarcze w Wielkiej Brytanii pozostają niejasne, a zaniepokojony konsument może kupować kierując się tylko kwestią ceny.

Ankieta opublikowana przez British Retail Consortium (BRC), główną federację sektora, pokazuje, że dystrybutorzy po raz pierwszy od 2008 roku odnotowali stagnację sprzedaży w okresie świątecznym. Badanie wydatków konsumenckich opublikowane przez Barclaycard pokazuje z kolei, że konsumpcja wzrosła jedynie o 1,8 proc. w grudniu, po wzroście o 3,3 proc. w listopadzie. Liczba ta jest najniższa od marca 2016 roku, a po dostosowaniu się do inflacji odpowiada rzeczywistemu spadkowi.

Połowa Brytyjczyków, którzy wzięli udział w ankiecie wyraziła zaniepokojenie ryzykiem pogorszenia się wskaźników brytyjskiej gospodarki w 2019 roku. 
 

ZOBACZ KOMENTARZE (0)
StoryEditor
Rynek i trendy
22.04.2025 12:35
Guardian: Tanie perfumy podbijają brytyjski rynek – co druga osoba kupiła zapachowy „dupe”
Shutterstock

Na brytyjskim rynku perfum pojawił się nowy trend, który dynamicznie zyskuje popularność – tzw. „dupe scents”, czyli tańsze odpowiedniki znanych luksusowych zapachów. Jeden z takich zapachów przypomina perfumy Baccarat Rouge 540 warte 355 funtów, a inny – Penhaligon’s Halfeti za 215 funtów. Tymczasem ceny ich imitacji zaczynają się już od 5 funtów. Według badań aż połowa brytyjskich konsumentów przyznaje, że kupiła tego typu produkt, a 33 proc. zadeklarowało chęć ponownego zakupu.

Zjawisko zyskało popularność głównie dzięki mediom społecznościowym – na TikToku hasztag #perfumedupe ma tysiące wpisów. Jednak za atrakcyjną ceną często kryją się kontrowersje prawne. Producenci oryginalnych perfum coraz częściej zwracają się do prawników o porady, jak bronić swoich formuł przed kopiowaniem. W niektórych przypadkach konkurencyjne firmy pytają nawet, jak legalnie stworzyć perfumowy „dupe”. Niestety, jak podkreślają eksperci, ochrona zapachu w świetle brytyjskiego prawa jest niemal niemożliwa – zapachów nie da się jednoznacznie opisać graficznie, a więc nie można ich zarejestrować jako znak towarowy.

Ochrony nie daje także prawo patentowe. Jak wyjaśnia Eloise Harding z kancelarii Mishcon de Reya w rozmowie z brytyjskim Guardianem, perfumy rzadko spełniają warunek „kroku wynalazczego”, niezbędnego do uzyskania patentu. Co więcej, nawet gdyby taki patent został przyznany, po 20 latach formuła staje się publiczna. Tymczasem producenci tańszych wersji perfum coraz częściej sięgają po techniki takie jak chromatografia gazowa-spektrometria mas (GCMS), by rozłożyć oryginalne zapachy na czynniki pierwsze i stworzyć ich tańsze kopie – często z użyciem mniej szlachetnych składników.

Rynek perfum w Wielkiej Brytanii osiągnął wartość 1,74 miliarda funtów w 2024 roku, a według prognoz firmy badawczej Mintel do 2029 roku przekroczy 2 miliardy. W ankiecie przeprowadzonej wśród 1 435 osób, aż 18 proc. tych, którzy jeszcze nie kupili „dupe perfum”, przyznało, że są nimi zainteresowani. Ekspertka Mintel, Dionne Officer, zauważa, że młodsze pokolenia, wychowane w czasach kryzysów gospodarczych i wszechobecnego fast fashion, nie widzą nic złego w kupowaniu imitacji. Wręcz przeciwnie – umiejętność znalezienia okazji i tańszej wersji luksusu postrzegana jest dziś jako przejaw sprytu, a nie wstydliwego kompromisu.

ZOBACZ KOMENTARZE (0)
StoryEditor
Rynek i trendy
22.04.2025 09:35
Wzrost wartości perfum wycofanych z rynku – rynek kolekcjonerski profesjonalizuje się
Valeria Boltneva via Pexels

Rynek perfum vintage i wycofanych z produkcji rozwija się dynamicznie, mimo braku oficjalnych danych dotyczących jego wielkości. Mathieu Iannarilli, paryski handlarz rzadkimi zapachami, od 2007 roku specjalizuje się w poszukiwaniu unikalnych flakonów dla klientów gotowych zapłacić od 150 euro do ponad 3 000 euro za butelkę.

Jak donosi Financial Times, osoby wierne jednemu zapachowi, po jego wycofaniu czują się „osierocone zapachowo” i są gotowe na wiele, by odzyskać swoją olfaktoryczną tożsamość. Na eBayu można znaleźć ponad 50 000 wyników po wpisaniu hasła „discontinued fragrances”, a ceny potrafią być astronomiczne – Tom Ford Amber Absolute kosztuje nawet 4 300 dolarów, a Vivienne Westwood Boudoir – 2 784 dolary.

Jednym z czynników napędzających ten rynek są tzw. „flankery”, czyli limitowane wariacje klasycznych zapachów. Dla kolekcjonerów stanowią one nie lada gratkę – np. Estée Lauder Sensuous Noir z 2008 roku osiąga na eBayu cenę 265 funtów, a Thierry Mugler A*Men Pure Malt z 2009 roku przekracza 600 funtów. Do wzrostu cen przyczyniają się również zakończenia licencji zapachowych lub bankructwa marek – ceny perfum marek takich jak Vivienne Westwood czy Stella McCartney potroiły się po ich wycofaniu z rynku perfumeryjnego.

Ceny vintage’owych zapachów są windowane również przez prestiż i historię producentów. Klasyki od marek takich jak Guerlain są poszukiwane zarówno przez osoby, które chcą je nosić, jak i kolekcjonerów. Flakon Guerlain Djedi może osiągnąć wartość ponad 3 000 euro. Co więcej, zapotrzebowanie nie ogranicza się do segmentu luksusowego – przykładem może być Ultima II Sheer Scent od Revlon, który od 1990 roku pozostaje ulubionym zapachem matki krytyka mody FT, Alexandra Fury’ego, mimo że został wycofany z produkcji już na początku lat 2000.

Zmiany w regulacjach unijnych dotyczących składników kosmetycznych również miały wpływ na rynek – od początku lat 2000 wiele zapachów zostało przeformułowanych, często ku niezadowoleniu wiernych użytkowników. W efekcie rośnie popyt na starsze wersje tych samych perfum. Aimee Majoros, kolekcjonerka zapachów z Nowego Jorku, wspomina, że jej butelka Mitsouko Guerlain z lat 70. pachnie zupełnie inaczej – i lepiej – niż obecna wersja. „Najlepszy zapach, jaki kiedykolwiek poczułam, to próbka L’Air du Temps od Nina Ricci z lat 60.” – dodaje. W społeczności miłośników perfum frustracja związana z reformulacjami jest zjawiskiem powszechnym.

ZOBACZ KOMENTARZE (0)
23. kwiecień 2025 04:18