Dlaczego mikro influencerzy są kluczem do sukcesu marek z branży kosmetycznej?

David Lynch, wybitny reżyser i twórca filmowy, znany ze swoich surrealistycznych dzieł takich jak Blue Velvet (1986), Mulholland Drive (2001) oraz kultowego serialu Twin Peaks (1990–2017), zmarł w wieku 78 lat. Choć jego największą pasją było kino, Lynch odcisnął również znaczące piętno na świecie reklamy, przekształcając krótkie formy w miniaturowe dzieła sztuki.

1989: Obsession, Calvin Klein

1990: Opium, Yves Saint Laurent

1991: Trésor, Lancôme

1992: Giò, Giorgio Armani

Między 1988 a 2014 rokiem Lynch wyreżyserował 29 reklam, które wprowadziły do branży marketingowej jego unikalny, niepokojąco atmosferyczny styl. Pracując dla takich marek jak Calvin Klein, PlayStation czy Gucci, tworzył kampanie, które przełamywały konwencje i wyznaczały nowe standardy. Jego reklamy, często osadzone w onirycznych i enigmatycznych narracjach, zdobyły uznanie zarówno w świecie sztuki, jak i biznesu.

1993: Background, Jill Sander

1994: Sun Moon Stars, Karl Lagerfeld

2007: Fahrenheit, Dior

2009: Gucci, Gucci

Krytycy i specjaliści branżowi podkreślają, jak szeroki i trwały był wpływ Lyncha na różne dziedziny. W swoim wpisie blogowym, opublikowanym w czwartek, znany krytyk filmowy Roger Ebert porównał Lyncha do muzycznych ikon Davida Bowiego i Prince’a, stwierdzając, że reżyser „zburzył oczekiwania wobec sztuki, redefiniując jej granice”. Z kolei Justin Belmont, dyrektor kreatywny agencji Prose, zauważył, że „wpływu Lyncha na reklamę nie da się przecenić – przemienił spoty reklamowe w pełnowartościowe dzieła sztuki”.

2010: Dior

2011: Revital Granas, Shiseido

2014: Louboutin Rouge, Louboutin

David Lynch pozostawia po sobie nie tylko dorobek filmowy, ale również spuściznę, która zmieniła sposób postrzegania reklamy jako formy artystycznej. Jego zdolność łączenia codzienności z mrocznym surrealizmem sprawiła, że zarówno widzowie, jak i twórcy na nowo zaczęli odkrywać potencjał opowiadania historii w krótkich formach wizualnych.

– W Ipsosie uważamy jednak, że jak to często bywa, strach ma tylko wielkie oczy. Podpowiadają nam to nasze badania, które wskazują, że gdy już się przełamiemy i postawimy pierwszy krok w stronę różnorodności, możemy się miło zaskoczyć tym, co czeka nas po drugiej stronie kurtyny – podkreślają ekspertki Ipsos Poland: Marta Krasowska i Katarzyna Piórecka. – Dlatego też uważamy, że jednym z kluczowych trendów, które będą wyznaczały kierunek zmian w sposobie mówienia do konsumentów i o konsumentach, będzie odchodzenie od jednego wzorca piękna na rzecz wielu jego definicji – dodają.

Akceptacja dla różnych karnacji

Wydawałoby się, że branża beauty to obszar, gdzie wygląd osoby w reklamie może mieć duże znaczenie, choćby ze względu na chęć porównywania się do niej („Czy ta szminka będzie mi pasować?”, „Czy ten cień będzie dla mnie odpowiedni?”). 

Nie oznacza to jednak, że w Polsce osoby podejmujące decyzje zakupowe chcą w reklamach widzieć jedynie Europejki o jasnej karnacji i niebieskich oczach. Wręcz przeciwnie – w jednej z naszych ostatnich publikacji z cyklu „Komunikacja bez granic” pokazujemy, że niemal 2/3 badanych pozytywnie odnosi się do pokazywania w reklamach osób o różnym pochodzeniu etnicznym i kulturowym.

Różnorodność powoli staje się zatem naszą codziennością, gdzie szczególnie wśród kobiet rośnie akceptacja do pokazywania osób o różnym wyglądzie i pochodzeniu, także w branży beauty. 

Dojrzale o dojrzałych 

Różnorodność to nie tylko pochodzenie bohaterów, ale też ich wiek. W Polsce tylko co dziesiąta reklama pokazuje osoby po 50. roku życia, podczas gdy w społeczeństwie jest ich blisko 40 proc. Mamy więc do czynienia z niską obecnością tych osób w komunikacji, co tworzy atrakcyjną przestrzeń dla marek do pokazania swoich działań na rzecz różnorodności. 

Dojrzałe kobiety chcą widzieć swoje reprezentantki, reklamujące przeznaczone im kosmetyki do pielęgnacji czy makijażu – podkreśla Marta Krasowska, creative excellence leader, Ipsos Poland

IPSOS Poland

To szczególnie duża, potencjalna grupa do prawidłowego zaadresowania w branży beauty – dojrzałe kobiety chcą widzieć swoje reprezentantki, reklamujące przeznaczone im kosmetyki do pielęgnacji czy makijażu. 

Jak wskazują nasze badania, pokazywanie osób dojrzałych powinno iść w parze z ich godnym przedstawieniem – konsumenci, szczególnie ci w podobnym do bohaterów wieku, muszą czuć, że są pokazani wiarygodnie, sprawczo i realistycznie. 

Czytaj też: 56-letnia Kelly Rutherford zachwyca naturalną urodą w kampanii Caudalie

Każde ciało zasługuje na reprezentację w komunikacji?

Każdy aspekt pokazywania różnorodności może być wyzwaniem dla marketera. Jednak uwzględnianie osób plus size w komunikacji marek wydaje się być szczególnie trudne. Dzieje się tak z dwóch powodów. 

Pierwszy to kwestie zdrowotne, które budzą wiele emocji wśród odbiorców – mają poczucie, że pokazywanie osób z wysokim BMI to promowanie otyłości, ergo nie dbania o swoje zdrowie. 

Każdy aspekt pokazywania różnorodności może być wyzwaniem dla marketera, ale uwzględnianie osób plus size w komunikacji marek wydaje się być szczególnie trudne – uważa Katarzyna Piórecka, creative excellence project manager, Ipsos Poland

IPSOS Poland

Drugi, równie trudny czynnik, to postrzeganie samych siebie poprzez kobiety plus size, które nadal walczą o samoakceptację i lubienie swojego wyglądu. 35 proc. kobiet w naszym badaniu wypowiada się o sobie bardzo negatywnie, uwzględniając nawet takie słowa jak “obrzydliwa”, “ohydna”. Zatem w przypadku tego obszaru różnorodności kluczowe jest postępowanie krok po kroku, z jasno wytyczonym celem i rolą takich bohaterów.

Inkluzywność w komunikacji? Tak, ale nie na oślep

To czego możemy być pewni, to zmiana. Marketerzy powinni być na nią przygotowani, aby nie pozostać w tyle. A prawda jest taka, że realistyczne, inkluzywne przedstawienie różnorodności ma zarówno ogromny potencjał budowania pozytywnego wizerunku marki, jak i tak ważnej zmiany zachowania – w tym przypadku chęci zakupu danej marki.

Czytaj też: Priders.pl: Inkluzywność się opłaca. Jak marki zyskują na wspieraniu społeczności LGBTQ+?

Oczywiście inkluzywna komunikacja to nie lada wyzwanie – istnieje cienka granica pomiędzy tym, co jest pożądane i pozytywnie odbierane, a tym co dystansuje, a nawet odrzuca. Dlatego tak ważne przy tworzeniu komunikacji jest rozmawianie z drugim człowiekiem – by mieć pewność, że marce udało się znaleźć złoty środek.

autorki:

Marta Krasowska, creative excellence leader, Ipsos Poland

Katarzyna Piórecka, creative excellence project manager, Ipsos Poland