StoryEditor
Rynek i trendy
02.10.2018 00:00

FBK2018: Warto walczyć z mitami konsumenckimi

Motywowane strachem błędne wyobrażenia o produktach, składnikach czy procedurach potrafią przekreślić lata budowania marki i miliony zainwestowane w rozwój. Nie wystarczy jednak takie mity obalić, ponieważ konsumenckie mitologie są jak hydra – w miejsce każdej obalonej teorii spiskowej pojawiają się dwie nowe. Jedynym sposobem na trwałe zwycięstwo jest budowa wokół naszych działań pozytywnej mitologii opartej na wartościach – szczerości, wyrozumiałości dla obaw konsumentów, ale też szacunku dla nauki i komunikacji opartej na faktach, a nie na uleganiu emocjom. Nie wystarczy obalać mity. Trzeba je poznać, zrozumieć ich podłoże i działać u źródła – mówił dr hab. Marcin Napiórkowski, semiotyk kultury, wykładowca w Instytucie Kultury Polskiej UW podczas VI Forum Branży Kosmetycznej.

Jednym z konsumenckich mitów jest szkodliwość parabenów. – Jeśli producenci będą przekonywać, że nie są one złe i uda im się wykazać, że przekonania konsumenckie na ich temat były błędne, to jeśli nie zostaną podjęte dodatkowe działania, szybko może się okazać, że na cenzurowanym znajda się kolejne substancje – twierdzi dr hab. Marcin Napiórkowski, semiotyk kultury, wykładowca w Instytucie Kultury Polskiej UW.

Według niego fake newsy wygrywają z rzetelną informacje, bo lepiej zaspokajają potrzebę sensu. Jedno nieprawdziwe twierdzenie wspiera drugie, budując spójny obraz świata. To daje konsumentom poczucie sprawczości i kontroli. – To dlatego konsumenci czytają etykiety i wybierają te produkty na których znajdują informacje, że są bez parabenów. Mają poczucie, że tym wyborem zdecydowali o zdrowiu i bezpieczeństwie swoim i swojej rodziny. Jednak pseudonauka i mity oferują nam pozorne bezpieczeństwo. Pokazując, że parabeny są szkodliwe i przekonując, że produkty bez ich zawartości są lepsze często pomija się prawdziwe zagrożenie, np. związane z obecnością substancji uczulających – twierdzi badacz kultury specjalizujący się w mitach.

Według niego fakty natomiast są takie, że konserwanty są efektem nauki, która odpowiedziała na potrzebę związaną z bezpieczeństwem m.in. żywności. To dzięki nim, żyje nam się wygodniej, dłużej i jesteśmy zdrowsi. – Warto szukać wiarygodnych informacji. Panika jest złym doradcą – mówi Marcin Napiórkowski. Przyznaje równocześnie, że branża powinna jednak podjąć wspólny wysiłek na rzecz środowiska.

Na koniec zadał producentom pytanie, czy dostarczając konsumentom produkt dają im poczucie sprawczości? Czy ich przekaz marketingowy tworzy pozytywne mity? Przekonywał, by nie prowadzić kampanii defensywnej. W zamian za to zalecał, by producenci tworzyli własne pozytywne mity, jako przeciwwaga tych opartych na nierzetelnych informacjach.   

ZOBACZ KOMENTARZE (0)
StoryEditor
Rynek i trendy
22.04.2025 12:35
Guardian: Tanie perfumy podbijają brytyjski rynek – co druga osoba kupiła zapachowy „dupe”
Shutterstock

Na brytyjskim rynku perfum pojawił się nowy trend, który dynamicznie zyskuje popularność – tzw. „dupe scents”, czyli tańsze odpowiedniki znanych luksusowych zapachów. Jeden z takich zapachów przypomina perfumy Baccarat Rouge 540 warte 355 funtów, a inny – Penhaligon’s Halfeti za 215 funtów. Tymczasem ceny ich imitacji zaczynają się już od 5 funtów. Według badań aż połowa brytyjskich konsumentów przyznaje, że kupiła tego typu produkt, a 33 proc. zadeklarowało chęć ponownego zakupu.

Zjawisko zyskało popularność głównie dzięki mediom społecznościowym – na TikToku hasztag #perfumedupe ma tysiące wpisów. Jednak za atrakcyjną ceną często kryją się kontrowersje prawne. Producenci oryginalnych perfum coraz częściej zwracają się do prawników o porady, jak bronić swoich formuł przed kopiowaniem. W niektórych przypadkach konkurencyjne firmy pytają nawet, jak legalnie stworzyć perfumowy „dupe”. Niestety, jak podkreślają eksperci, ochrona zapachu w świetle brytyjskiego prawa jest niemal niemożliwa – zapachów nie da się jednoznacznie opisać graficznie, a więc nie można ich zarejestrować jako znak towarowy.

Ochrony nie daje także prawo patentowe. Jak wyjaśnia Eloise Harding z kancelarii Mishcon de Reya w rozmowie z brytyjskim Guardianem, perfumy rzadko spełniają warunek „kroku wynalazczego”, niezbędnego do uzyskania patentu. Co więcej, nawet gdyby taki patent został przyznany, po 20 latach formuła staje się publiczna. Tymczasem producenci tańszych wersji perfum coraz częściej sięgają po techniki takie jak chromatografia gazowa-spektrometria mas (GCMS), by rozłożyć oryginalne zapachy na czynniki pierwsze i stworzyć ich tańsze kopie – często z użyciem mniej szlachetnych składników.

Rynek perfum w Wielkiej Brytanii osiągnął wartość 1,74 miliarda funtów w 2024 roku, a według prognoz firmy badawczej Mintel do 2029 roku przekroczy 2 miliardy. W ankiecie przeprowadzonej wśród 1 435 osób, aż 18 proc. tych, którzy jeszcze nie kupili „dupe perfum”, przyznało, że są nimi zainteresowani. Ekspertka Mintel, Dionne Officer, zauważa, że młodsze pokolenia, wychowane w czasach kryzysów gospodarczych i wszechobecnego fast fashion, nie widzą nic złego w kupowaniu imitacji. Wręcz przeciwnie – umiejętność znalezienia okazji i tańszej wersji luksusu postrzegana jest dziś jako przejaw sprytu, a nie wstydliwego kompromisu.

ZOBACZ KOMENTARZE (0)
StoryEditor
Rynek i trendy
22.04.2025 09:35
Wzrost wartości perfum wycofanych z rynku – rynek kolekcjonerski profesjonalizuje się
Valeria Boltneva via Pexels

Rynek perfum vintage i wycofanych z produkcji rozwija się dynamicznie, mimo braku oficjalnych danych dotyczących jego wielkości. Mathieu Iannarilli, paryski handlarz rzadkimi zapachami, od 2007 roku specjalizuje się w poszukiwaniu unikalnych flakonów dla klientów gotowych zapłacić od 150 euro do ponad 3 000 euro za butelkę.

Jak donosi Financial Times, osoby wierne jednemu zapachowi, po jego wycofaniu czują się „osierocone zapachowo” i są gotowe na wiele, by odzyskać swoją olfaktoryczną tożsamość. Na eBayu można znaleźć ponad 50 000 wyników po wpisaniu hasła „discontinued fragrances”, a ceny potrafią być astronomiczne – Tom Ford Amber Absolute kosztuje nawet 4 300 dolarów, a Vivienne Westwood Boudoir – 2 784 dolary.

Jednym z czynników napędzających ten rynek są tzw. „flankery”, czyli limitowane wariacje klasycznych zapachów. Dla kolekcjonerów stanowią one nie lada gratkę – np. Estée Lauder Sensuous Noir z 2008 roku osiąga na eBayu cenę 265 funtów, a Thierry Mugler A*Men Pure Malt z 2009 roku przekracza 600 funtów. Do wzrostu cen przyczyniają się również zakończenia licencji zapachowych lub bankructwa marek – ceny perfum marek takich jak Vivienne Westwood czy Stella McCartney potroiły się po ich wycofaniu z rynku perfumeryjnego.

Ceny vintage’owych zapachów są windowane również przez prestiż i historię producentów. Klasyki od marek takich jak Guerlain są poszukiwane zarówno przez osoby, które chcą je nosić, jak i kolekcjonerów. Flakon Guerlain Djedi może osiągnąć wartość ponad 3 000 euro. Co więcej, zapotrzebowanie nie ogranicza się do segmentu luksusowego – przykładem może być Ultima II Sheer Scent od Revlon, który od 1990 roku pozostaje ulubionym zapachem matki krytyka mody FT, Alexandra Fury’ego, mimo że został wycofany z produkcji już na początku lat 2000.

Zmiany w regulacjach unijnych dotyczących składników kosmetycznych również miały wpływ na rynek – od początku lat 2000 wiele zapachów zostało przeformułowanych, często ku niezadowoleniu wiernych użytkowników. W efekcie rośnie popyt na starsze wersje tych samych perfum. Aimee Majoros, kolekcjonerka zapachów z Nowego Jorku, wspomina, że jej butelka Mitsouko Guerlain z lat 70. pachnie zupełnie inaczej – i lepiej – niż obecna wersja. „Najlepszy zapach, jaki kiedykolwiek poczułam, to próbka L’Air du Temps od Nina Ricci z lat 60.” – dodaje. W społeczności miłośników perfum frustracja związana z reformulacjami jest zjawiskiem powszechnym.

ZOBACZ KOMENTARZE (0)
22. kwiecień 2025 22:46